Wszoły u psa

Wszoły to bezskrzydłe pasożyty zewnętrzne należące do rzędu Phthiraptera. Klasyfikuje się ponad 5000 gatunków wszołów, które różni wygląd, preferencje dotyczące żywiciela, sposób przemieszczania się oraz spożywany pokarm.

Wszoł psi zwany również sierścieniem psim (trichodectes canis) to owad, który osiąga rozmiar do 1.9mm. Jego brązowawo-szaro-białe ubarwienie sprawia, że trudno zauważyć go na sierści czworonoga. Nie mniej jednak, przy uważnym wyczesywaniu jest to jak najbardziej możliwe.

Jak dochodzi do zarażenia wszołami?

Wszoły to owady bezskrzydłe, których poruszanie się jest mocno ograniczone. Aby doszło do zarażenia tym pasożytem musi dojść do bliskiego kontaktu z innym żywicielem. Szczególnym zagrożeniem są psy bezpańskie, zaniedbane i zdziczałe.

Wszoły są pasożytami, które poza siedliskiem żywiciela potrafią przetrwać nawet kilkadziesiąt godzin. Dlatego też, do zarażenia może dojść w miejscu przebywania innych nosicieli, między innymi: w gabinetach weterynaryjnych, hotelach dla psów i salonach fryzjerskich.

Cykl rozwojowy wszoła

Cykl rozwojowy wszoła trwa zwykle od 3 do 5 tygodni, a jego długość uwarunkowana jest przez panujące warunki. Rozpoczyna się on od złożenia jaj, które składane są po jednorazowej kopulacji. Jedna samica składa około 10-ciu jaj dziennie (przez 20 dni). Gnidy (jaja wszołów) osiągają rozmiary do 1 mm i do złudzenie przypominają zminiaturyzowane ziarna ryżu. Z jaj po około 5-7 dniach wykluwają się nimfy, które następnie przechodzą trzy linienia. Po ostatnim z nich osiągają dojrzałość płciową.

Jak rozpoznać, że pies ma wszoły?

Podstawowym objawem występowania wszołów jest zmiana w zachowaniu czworonoga. Pies zaczyna się nadmiernie drapać, lizać, podgryzać i otrzepywać. Takich sygnałów nigdy nie należy ignorować, gdyż może to doprowadzić do wystąpienia podrażnień. To z kolei może skutkować nadmiernym świądem, powstawaniem ran, a nawet zakażeniem.

Zwykle obserwacja sierści jest wystarczająca do postawienia odpowiedniej diagnozy. Wszoły lokują się najczęściej w okolicach ogona, na grzbiecie, szyi, łopatkach, przedpiersiu oraz uszach.

Weterynarz może zalecić również realizację laboratoryjnych badań parazytologicznych, co pozwala nie tylko na stwierdzenie obecności pasożyta, ale także na rozpoznanie jego gatunku.

Leczenie wszołowicy

Bytujące wszoły na sierści naszego pupila są zagrożeniem dla jego zdrowia, dlatego też ich eliminacja powinna zachodzić od razu po postawieniu diagnozy.

Ze względu na fakt, iż pasożyty te mogą przeżyć do kilku dni poza organizmem żywiciela, należy bezwzględnie oczyścić miejsca, w których na co dzień przybywa czworonóg, tj.: miejsca wylegiwania się psa, kojo itd.

W leczeniu wszołowicy wykorzystuje się preparaty z substancjami aktywnymi. U osobników młodych zastosowanie znajduje pyretryna oraz siarczek wapnia, zaś u dorosłych dodatkowo stosuje się także pyretroidy. Ponadto, w eliminacji wszołów oraz ich jaj stosowana jest także selamektyna oraz fipronil.

Po zastosowaniu preparatów niezwykle ważne jest regularne wyczesywanie czworonoga grzebieniem z bardzo wąskim rozstawem zębów, celem mechanicznego usunięcia ewentualnych jaj pasożyta.

Jak zapobiegać występowaniu wszołów u psa

Wszoły to pasożyty, które potrafią siać prawdziwe spustoszenie na skórze czworonoga. Do zarażenia nie dochodzi co prawda w tak łatwy sposób, jak ma to miejsce w przypadku bardziej mobilnych pcheł, aczkolwiek zagrożenie zawsze istnieje.

Skuteczna profilaktyka to przede wszystkim odpowiednia higiena oraz stosowanie środków przeciw-pasożytniczych (sprayów, obroży, preparatów typu spot-on). Warto również zadbać o odpowiednie odżywianie czworonoga, w celu wzmocnienia jego odporności.