Wodogłowie u psa

Wodogłowie u psa to choroba wynikająca z dysfunkcji układu komorowego mózgu, tj.: utrudnionym przepływem, nadmierną produkcją lub blokadą wchłaniania płynu mózgowo-rdzeniowego. Wyróżnia się dwa typu wodogłowia: nabyte oraz wrodzone.

Wodogłowie nabyte jest wynikiem zaburzeń strukturalnych, powikłań pochorobowych (zapalenie mózgu, nowotwory), chorób wirusowych i bakteryjnych. Może być również spowodowane przez uraz mechaniczny.

Wodogłowie wrodzone charakterystyczne jest dla ras miniaturowych, takich jak: chihuahua, yorkshire terrier, shih tzu, mops itd. Objawy tej przypadłości widoczne są zwykle po kilku tygodniach od urodzenia.

Wodogłowie u psa – objawy

Wodogłowie u psa objawia się w następujący sposób:

• wyoblona czaszka
• otwarte ciemiączko
• zaburzenia zachowania
• drgawki
• ślepota
• śpiączka
• zaburzenia ruchu

Wodogłowie u psa – diagnostyka

Diagnozę wstępną lekarz stawia na podstawie zachowania czworonoga (objawów). W dalszej kolejności przeprowadzany jest wywiad z właścicielem na którego podstawie określa się, czy wodogłowie ma charakter nabyty, czy wrodzony.

Pełne rozpoznanie możliwe jest po wykonaniu badań diagnostycznych. Lekarz może zalecić: radiografię czaszki, tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, badanie biochemiczne krwi, punkcję lędźwiową i/lub USG.

Wodogłowie u psa – leczenie

W pierwszej kolejności podejmowane są próby leczenia podstawowej jednostki chorobowej, celem zahamowania nadprodukcji płynu mózgowo-rdzeniowego. Skutecznym rozwiązaniem są środki o działaniu moczopędnym, a w szczególności acetazolamid.

Leczenie tej przypadłości jest niezwykle trudne, zazwyczaj wymaga hospitalizacji czworonoga i przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego – zespolenia komorowo-otrzewnowego, polegającego na umieszczeniu jednego końca cewnika w komorze mózgu, a drugiego w jamie otrzewnej.

Formy podejmowanego leczenia zależne są również od rokowań. Niestety szanse na pełne wyleczenie choroby są niewielkie.